ربات‌ ها  بسیار شبیه به اطفال هستند. وقتی زمین‌ می خوردند برای ما خنده‌دار هستند، اما ما باید مراقب باشیم که با  آن ها را دست کم نگیریم ؛ زیرا این منطق وجود دارد که چنان رشد و توسعه یابند و آنقد پیچیده شوند که باعث تغییرات بزرگ و چشمگیری در دنیای ما انسان ها شوند. با یک برسی ساده می توان گفت که هیچ یک از مخلوقات انسان به این اندازه پیچیده و ترسناک نیست. درست است که آنها برای ما آرامش ، راحتی و امنیت را به ارمغان می آوردند اما وقتی از آنها برای مقاصد شوم و منفی استفاده شود این نتایج و ارمغان ها کاملا برعکس عمل خواهند کرد. ما نمیتوانیم به آنها بطور کامل اطمینان کنیم. انسان ربات را برطبق تخیلات خود طراحی و ساخته است و با ساخت آن ترسی در خود ایجاد کرد که این ترس، ترس از نابودی نسل خویش است. ربات‌ها در آینده بسیار نزدیک، آنقدر هوشمند و توانمند خواهند شد که به کارخانه‌ها و بسیاری از اماکن مورد اشتغال انسان و میان مردم تردد خواهند کرد. بعضی بر این عقیده اند که آنها موقعیت های شغلی را تصاحب می کنند؛ اما بعضی دیگر بر این عقیده اند که آنها در کنار ما فعالیت خواند کرد نه به جای ما. شاید هم انسان و ربات به دوست های صمیمی یکدیگر تبدیل شوند.